Jouw publiek wil fastfood

Over de kloof tussen wat jij in je presentatie vertelt en wat zij willen horen

fast food slow food1‘Ik presenteer mijn onderzoek, maar het publiek moet zelf de vertaalslag naar de praktijk maken’, zegt Sofie overtuigd. ‘Het probleem is dat de deelnemers mijn presentatie vaak saai vinden. Willen ze nu écht dat ik hapklare tips voorschotel!?’

Sofie doet onderzoek naar jongvolwassenen met dyslexie en geeft regelmatig presentaties aan leerkrachten. Dan toont ze de verschillende fasen van haar onderzoek, te beginnen bij literatuurstudie, via interviews tot een aangepast coachingprogramma. Interessant allemaal, maar die leerkracht weet bij de laatste slide nog steeds niet wat ie moet doen met zijn leerling met dyslexie.

Dus toch maar die hapklare brok?

Eerst de hongerige maag

Geef het publiek waarvoor het gekomen is.

Wanneer je publiek kennis wil toepassen, presenteer dan wat je meteen in de praktijk kunt brengen.

Natuurlijk is de realiteit complexer en niet zomaar in drie regels samen te vatten. Maar beter drie eenvoudige regels, dan een brei van informatie waarvan niemand begrijpt wat ermee aan te vangen.

Vis uit wie jouw publiek is

Wie jouw publiek is kom je meestal te weten in de uitnodiging van het event waar je moet spreken, of je vraagt het aan de organisator.

Spreek vooraf met een aantal personen uit de doelgroep. Of surf eens naar hun websites of blogs. Waar liggen ze wakker van? Waar hebben ze nood aan? Wat willen ze weten? Kruip in de huid van je publiek.

De leerkrachten die de presentaties van Sofie bijwonen willen weten hoe ze leerlingen met dyslexie beter kunnen begeleiden, zonder de rest van de klas te verwaarlozen. Geen hen dan de nodige tips.

Van fastfood naar slow food

Het publiek wil vaak hapklare info – fastfood –, terwijl jij je onderzoeksaanpak en theoretische achtergrond wil geven – slow food.

De vraag is dus: hoe maak je jouw slow food toch aantrekkelijk?

Voordat we de trukendoos bovenhalen, eerst toch nog een kritische bedenking.

Heeft je publiek écht slow food nodig om jouw boodschap te begrijpen?

Bij de presentatie over dyslexie is het voor leerkrachten weinig relevant om in detail te gaan over interviewtechnieken. De ervaring van de jongeren tijdens het coahingprogramma is dan weer wel relevant.

Focus dus. Kies vooraf zorgvuldig je ingrediënten uit. Een overladen bord werkt niet.

Verstop de aubergines

In ‘Liefde in tijden van cholera’ vertelt Gabriel Garcia Marquez het verhaal van Fermina Daza. Als meisje walgt ze van aubergines. Haar trauma neemt alleen maar toe nadat haar vader haar verplicht ze te eten. Jaren later, wanneer ze al getrouwd is, proeft ze een heerlijk gerecht. Ze kan er van blijven eten. Ze schrikt wanneer ze hoort dat het gemaakt is van aubergines.

Als je een presentatie geeft aan een publiek dat fast food wil, dan kan je de auberginetruc toepassen. Je geeft info over je onderzoek, alsof het fastfood is.

Laten we dit toepassen op het onderzoek over dyslexie.

Sofie gebruikt in haar presentatie dezelfde opbouw als in haar onderzoek. Eerst de literatuurstudie, dan de interviews, de vragenlijst enzovoort. Erg saai. Zeker voor leerkrachten die popelen om hun leerlingen beter te begeleiden.

Drie simpele vragen

Ik suggereer Sofie om haar presentatie op te bouwen volgens drie vragen. Drie simpele vragen die het publiek kunnen prikkelen:

  1. Waarom hebben jongeren met dyslexie het moeilijk?
  2. Hoe bouw je een sterk coachingprogramma?
  3. Maakt het werkelijk een verschil?

Hier komen de aubergines! Terwijl je de vragen beantwoordt vertel je over je onderzoek. Zo gebruik je info uit de literatuurstudie, de interviews enzovoort. Maar enkel waar nodig.

Het verschil? Het publiek haakt niet af bij slide 1, maar blijft geboeid luisteren. Doe je het écht goed, dan zullen je toeschouwers op het einde van je presentatie zelfs interesse krijgen in onderzoek.

Wat weet je nu?

  1. Onderzoek vooraf wie jouw publiek is.
  2. Geef het publiek wat het wil, zelfs al zijn dat hapklare tips.
  3. Focus: presenteer enkel die info die nodig is om jouw hoofdboodschap te vatten.
  4. Praten over je onderzoeksaanpak en theorie? Dat kan, maar verpak die dan in enkele vragen die jouw publiek kunnen aanspreken.

 

Iconen: Hamburger designed by Pete Baker from the Noun Project, Restaurant designed by Krisada from the Noun Project