De pot op!

afbeelding de pot opHoe ver moet je gaan als presentator om aandacht te trekken?

Michael Braungart begint zijn presentatie met een flinke drol. Geniaal of er ver over? Volgens de chemicus hebben we producten nodig die niet als afval eindigen, maar deel zijn van een biologische cyclus. Zijn boodschap gaat er vlot in. Hoe doet Braungart dat? We zoeken het voor je uit.

Je moet het maar durven: op een stoel nabootsen hoe je elke ochtend op de pot zit, voor een volle zaal. ‘Wie houdt er van biologisch voedsel?’ vraagt Braungart. Heel wat mensen steken de vinger op.  ‘Hoe is het mogelijk dat er geen biolabel bestaat voor uitwerpselen?’

‘We are in deep shit because we don’t respect shit’ zegt hij bezwarend. Het publiek lacht.

Dan gaat Braungart over tot zijn thema: de levenscyclus van een product. We zijn fout bezig vindt hij. Focussen op minder schade aan het leefmilieu is verkeerd. Het is een illusie om klimaatneutraal te zijn. We moeten manieren zoeken om klimaatpositief te zijn.

Heb je uitwerpselen nodig?

Braungart slaagt erin om de presentatie lang het publiek te verrassen. Zijn de uitwerpselen essentieel? Nee, maar ze maken het publiek wel alert. Die aandacht gebruikt hij om zijn boodschap te verkopen.

Laten we even kijken welke technieken Braungart toepast. Ik belicht er drie:

1. Leg verrassende verbanden

Braungart zet ons op een zijspoor en lokt uit. Is de groeiende wereldbevolking een probleem? Volgens hem niet. We zijn niet met te veel, maar wel te dom.

Kijk naar de mieren. Alle mieren op aarde wegen vier keer meer dan alle mensen samen. Het verschil? Mieren maken geen afval, mensen wel. We moeten onze materialen opnieuw ontwerpen. Dát is onze grote uitdaging vindt Braungart.

2. Hoe concreter, hoe beter

Een quizvraag nu: wat is de grootste doodsoorzaak van walvissen, schildpadden en dolfijnen? Het antwoord van Braungart: slippers. Vissen eten ze op en sterven.

Braungart klaagt de gigantische hoeveelheid plastic in de zee aan. Hij maakt dit concreet door te praten over slippers en walvissen, schildpadden en dolfijnen. Zie je het plaatje voor je? Hoe concreter, hoe beter.

3. Speel in op je directe omgeving

Braungart ruikt aan de naamkaart die hij van de organisatoren heeft ontvangen: ‘Het is PVC, het stinkt!’ Dan bladert hij door het programmaboekje: ‘Het is nooit gemaakt voor toiletpapier’.

Door attributen van de conferentie te gebruiken toont Braungart zijn improvisatietalent. Heeft hij het vooraf ingestudeerd? Het maakt niet uit. Hij scoort.

Op het einde van zijn presentatie komt Braungart terug bij zijn uitwerpselen. In Europa bestaat 20% van het huishoudelijk afval uit luiers. Waarom nemen we die niet op in een biologische cyclus? Dat kan, door de gebruikte materialen te vervangen. De cirkel is rond: hij sluit af met zijn opener.

Braungart is een gerespecteerd chemicus en succesvol auteur. Hij kan het zich permitteren om zijn ochtendrituelen na te bootsen op het podium.

Maar wat doe je als beginnend onderzoeker? Je hoeft daarom niet de pot op, maar als je een verschil wil maken kan je best uit je comfortzone stappen.

Pas alvast de volgende tips toe. Je zult zien: ze werken.

  1. Leg verrassende verbanden
  2. Hoe concreter, hoe beter
  3. Speel in op je directe omgeving

Hou me op de hoogte. Ik popel om te weten hoe jij een verschil hebt gemaakt.

Photo Credit: Vitor Sá – Virgu via Compfight cc